پاناسونیک (Panasonic Corporation) شرکتی بین‌المللی با سابقه و ریشه‌ی ژاپنی است که سال‌ها در صنعت الکترونیک جهان فعالیت می‌کند. این شرکت تا سال ۲۰۰۸ با عنوان Matsushita Electric Industrial فعالیت داشت و محصولات خود را تحت برند پاناسونیک و تعدادی برند دیگر به بازار عرضه می‌کرد. در دهم ژانویه‌ی سال ۲۰۰۸، شرکت اعلام کرد که نام رسمی خود را نیز به Panasonic Corporation تغییر خواهد داد. در نهایت در یکم اکتبر همان سال نام شرکت به‌طور رسمی به پاناسونیک تغییر یافت.

شرکت پاناسونیک در طول تاریخ صدساله‌ی خود، برندهای متنوعی را پوشش داده و در نهایت تمامی محصولات را تحت برند پاناسونیک متحد کرده است. محصولات این شرکت مانند هم‌وطنان رقیبش یعنی سونی، هیتاچی و دیگر برندهای الکترونیکی، بسیار گسترده است. آن‌ها از تجهیزات کوچک الکترونیکی مانند نیمه‌هادی‌ها تا لوازم منزل و تجهیزات سرگرمی هواپیمایی تولید می‌کنند.شرکت پاناسونیک توسط کونوسوکه ماتسوشیتا تأسیس شد. ماتسوشیتا با تأسیس این شرکت توانست نام خانواده‌ی خود را در جهان پرآوازه کند. او که در برخی رسانه‌ها لقب «خدای مدیریت» را به خود اختصاص داده است، پس از تأسیس شرکت در سال ۱۹۱۸، تا سال ۱۹۶۱ به‌عنوان رئیس آن فعالیت می‌کرد. کونوسوکه در سال ۱۹۶۱ سمت مدیریت را به داماد خود سپرد و تا سال ۱۹۷۱ به‌عنوان مشاور در شرکت فعالیت داشت. کونوسوکه در سال ۱۹۸۹ در اثر سرطان ریه از دنیا رفت.
شرکت پاناسونیک در حال حاضر تحت مدیریت کازوشیرو تسوگا فعالیت می‌کند و از خانواده‌ی ماتسوشیتا، ماسایوکی ماتسوشیتا به‌عنوان معاون اول در این شرکت مشغول به کار است. در آخرین گزارش‌ منتشرشده، درآمد این شرکت در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۰ میلیارد دلار اعلام شده است.

تاریخچه‌ی تأسیس

کونوسوکه ماتسوشیتا به خاطر اوضاع نامناسب اقتصادی ژاپن در ابتدای قرن بیستم و همچنین فقر خانواده، از سن ۹ سالگی وارد بازار کار شد. او در کنار فعالیت کاری در فروشگاه دوچرخه، به تحصیل و مطالعه نیز ادامه می‌داد. رئیس او از همان دوران کودکی متوجه علاقه‌ی شدید کونوسوکه به تجارت و کسب و کار شد. پس از مدتی که خودروها و موتورسیکلت‌ها وارد خیابان‌های ژاپن شدند، کونوسوکه تصمیم گرفت شغل خود را عوض کند.
کونوسوکه در ۱۵ سالگی به شرکت تجهیزات الکتریکی و روشنایی اوزاکا رفت و در آنجا مشغول به کار شد. او علاقه‌ی زیادی به کار داشت و با رشد مناسب، در سن ۲۲ سالگی به سمت بازرسی شرکت منصوب شد. ایده‌های این جوان ژاپنی هیچ گاه ذهنش را رها نمی‌کردند. او یک سرپیچ لامپ طراحی کرد و ادعا می‌کرد که عملکردی بهینه‌تر دارد. البته رئیسش پیشنهاد توسعه‌ی این محصول را قبول نکرد و کونوسوکه نیز به ناچار شرکت را ترک کرد تا رؤیایش را تعقیب کند.
او در سال ۱۹۱۷ به همراه همسر و برادر همسرش، کارگاه تولیدی و فروشگاه خود را در اوزاکا تأسیس کرد. پس از مدتی نمونه‌های کامل سرپیچ‌ها تولید شدند اما بازار آن‌ها را نپذیرفت. شرایط دشوار روزهای ابتدایی شرکت باعث شد آن‌ها برای تأمین مایحتاج زندگی برخی از دارایی‌های خود را بفروشند. پس از مدتی، کونوسوکه که اعتبار مناسبی بین فعالان صنایع الکتریکی داشت، از یک کارخانه‌ی بزرگ ژاپنی، سفارش تولید صفحات عایق دریافت کرد. او به همراه همکارانش با جدیت کار کردند تا این سفارش را به بهترین نحو تحویل بدهند و سرمایه‌ی لازم برای تولید انبوه ایده‌های خود را جذب کنند.

گسترش فعالیت

باوجود رکود اقتصادی در ژاپن، شرکت ماتسوشیتا با قدرت به کار خود ادامه می‌داد. کونوسوکه در سال ۱۹۲۰ یک لوگو برای شرکت طراحی کرد و به‌آرامی به سمت تبدیل شدن به برند حرکت کرد. آن‌ها پس از مدتی دفتری را در توکیو اجاره کردند تا کسب و کار خود را در شهرهای دیگر ژاپن نیز گسترش دهند. افزایش تقاضا برای محصولات ماتسوشیتا به‌قدری سریع بود که کونوسوکه منزل کناری کارگاه و پس از آن یک زمین ۲۳۰ متر مربعی را برای توسعه‌ی واحد ساخت و تولید اجاره کرد.
افزایش تولید باعث جذب کارگران بیشتری شد و شرکت تا سال ۱۹۲۲ دارای ۵۰ کارمند و کارگر بود. در نهایت تنها ۴ سال بعد از تأسیس، ماتسوشیتا به شرکتی مستقل با کارخانه‌‌ی اختصاصی تبدیل شد. محصول انقلابی شرکت در آن سال‌ها که توسط صاحب خوش‌ذوق و متفکرش طراحی شده بود، لامپ مجهز به باتری Excel برای دوچرخه بود که پس از مدتی توانست فروش بالایی نصیب شرکت کند.

یکی از اولین برندهایی که توسط ماتسوشیتا به شرکت اضافه شد، ناسیونال (National) بود. او در حال انتخاب نام مناسب برای لامپ دوچرخه‌ای جدیدش به این نام رسید. لغت ناسیونال به معنای «ملی» می‌توانست شعاری ارزشمند را برای محصولات شرکت به ارمغان بیاورد. اتوی برقی و گرمکن پای برقی از محصولاتی بودند که در آن سال‌ها، حضور ماتسوشیتا را در بازار پررنگ‌تر کردند.

ورود به صنایع جدید

با گسترش شرکت و تأسیس کارخانه‌های جدید در شهرهای مختلف ژاپن، کونوسوکه تصمیم گرفت ساختار مدیریتی شرکتش را منظم و قوانین اساسی آن را تدوین کند. او با برگزاری جلسات متعدد با دیگر مدیران و همچنین تألیف قوانین اولیه، ساختاری منسجم به شرکت روبه‌رشدش داد. یکی از اصول مورد تأکید او، مسئولیت‌پذیری و تعهد شخصی مدیران به جایگاه شغلی بود. او به آموزش کارمندان نیز توجه زیادی داشت و اولین مؤسسه‌ی آموزشی شرکت را در سال ۱۹۳۴ تأسیس کرد.

در سال ۱۹۳۳، تحقیقات جدی شرکت روی موتورهای الکتریکی شروع شد. در آن زمان تنها لوازم خانگی که به موتور نیاز داشت، پنکه بود و تنها تعداد کمی از کارخانه‌ها، موتورهای این لوازم را تولید می‌کردند. کونوسوکه پیش‌بینی می‌کرد که به‌زودی استفاده از موتور در لوازم خانگی بسیار افزایش پیدا خواهد کرد. او به همین دلیل زیرمجموعه‌ی طراحی و تولید موتور شرکتش را تأسیس و اولین محصول را در سال ۱۹۳۴ به بازار عرضه کرد. توسعه‌ی بعدی شرکت ماتسوشیتا، شرکت‌های زیرمجموعه‌ی تولید باتری خشک و لامپ تحت برند ناسیونال بود.
در دهه‌ی ۱۹۴۰، تب تولید تلویزیون و بهینه‌سازی فناوری آن بسیار بالا بود. کنجیرو تاکایاناگی یکی از مهندسان بنام ژاپن بود که در سال ۱۹۳۵ توانست‌ نمونه‌های اولیه‌ای برای تبدیل شدن به تلویزیون تولید کند. ماتسوشیتا با شنیدن خبر پیشرفت‌های او، تیمی مخصوص از مهندسان تحقیق و توسعه‌ی خود را به آموختن فناوری جدید منصوب کرد. آن‌ها توانستند در سال ۱۹۳۹ اولین نمونه‌ی اولیه‌ی گیرنده‌ی تلویزیونی خود را تولید کنند. این تولید حرکتی انقلابی در مسیر پیشرفت شرکت بود. البته تولید نهایی تلویزیون و گسترش آن به خانه‌های مردم، به خاطر وقوع جنگ به سال‌ها بعد موکول شد.

بازارهای بین‌المللی

شروع دهه‌ی ۱۹۷۰ مصادف بود با تلاش جدی ماتسوشیتا برای ورود به بازارهای جهانی. شرکت او ابتدا زیرمجموعه‌ای را در آمریکا تأسیس کرد وبرند پاناسونیک نیز به‌منظور تولید تلویزیون در ایالات متحده و و اروپا متولد شد. پس از آن، ماتسوشیتا به‌سرعت در صدد تأسیس کارخانه در کشورهای دیگر جهان برآمد. پاکستان، ویتنام و اروگوئه از اولین مقاصد پاناسونیک بودند. البته اولین کارخانه‌ی خارجی مهم آن‌ها در تایلند و با هدف تولید باتری تحت برند ناسیونال تأسیس شد. تا سال ۱۹۶۷، کارخانه‌های خارجی پاناسونیک بسیار گسترش پیدا کرده بودند و در کشورهای مکزیک، پورتوریکو، کاستاریکا، پرو، تانزانیا، فیلیپین و استرالیا، حضور داشتند. کونوسوکه ماتسوشیتا در سال ۱۹۶۱ و پس از جشن تولد ۶۵ سالگی از سمت مدیریت شرکت استعفا داد و دامادش، ماساهارو ماتسوشیتا را به این سمت منصوب کرد.
در آن سال‌ها تقاضا برای تجهیزات الکتریکی بزرگ‌تر و با کارایی‌های حرفه‌ای رو به افزایش بود. پاناسونیک نیز تلاش کرد تا به بازار تجهیزات صنعتی وارد شود و از خلاقیت تیم‌های تحقیق و توسعه‌ی خود در این بخش نیز استفاده کند. آن‌ها محصولات متنوع از تجهیزات جوشکاری تا آسیاب کاغذ، تجهیزات ساخت محتوای صوتی تصویری و همچنین لوازم خانگی پیشرفته مانند مایکروفر را تا پایان دهه‌ی ۱۹۸۰ به سبد محصولات خود اضافه کردند.

بازارهای مدرن الکترونیکی

شروع دهه‌ی ۱۹۸۰ با گسترش تجهیزات الکترونیکی مدرن به زندگی مردم همراه بود. پاناسونیک نیز از ورود به این بازارهای جدید هیجان‌زده بود و محصولات متنوعی از دستگاه ضبط و پخش نوارهای ویدیویی تا رادیوهای پیشرفته‌ی شخصی را در این سال‌ها تولید کرد. آن‌ها در سال ۱۹۸۲ اولین دستگاه پخش سی‌دی خود را با نام SL-P10 در نمایشگاه‌های برلین و توکیو به نمایش گذاشتند و تحسین همگان را برانگیختند. این محصول با قابلیت های ویژه توانست دوران جدیدی از صنعت ضبط و پخش محتوای چندرسانه‌ای را شروع کند.
محصول انقلابی بعدی، دوربین فیلمبرداری VHs بود که باز هم با برند ناسیونال و با نام NV-M1 در سال ۱۹۸۵ تولید شد. این دستگاه نسبت به محصولات رقبا پیشرفته‌تر و سبک‌تر بود و به‌راحتی فیلم و صدا را در نوارهای VHS ضبط می‌کرد.همکاری‌های بین‌المللی پاناسونیک در دهه‌ی ۱۹۹۰ وارد فاز جدید شد. آن‌ها در سال ۱۹۸۷ قراردادی بسیار مهم با دولت چین به امضا رساندند و اولین شرکت و کارخانه‌ی خود را در دوران پس از جنگ در این کشور تأسیس کردند. این کارخانه به‌منظور تولید تجهیزات CRT تلویزیون تأسیس شد و گامی بسیار بزرگ در جهانی‌تر شدن پاناسونیک و برندهای زیرمجموعه‌اش بود. ورود به بازارهای خاور میانه نیز در همان سال‌ها جدی‌تر شد و نمایندگی‌ها و مراکز تولیدی پاناسونیک در کشورهای این حوزه تأسیس شدند.